Będzie to okazja do wspólnego namysłu nad jednym z najważniejszych obszarów aktywności historii sztuki, jakim jest prezentacja sztuk wizualnych. Tematyka zbiorów, kolekcjonowania i wystawiennictwa jest ściśle związana z rozwojem historii sztuki jako dyscypliny, która od końca XX w. do dzisiaj przeżywa szczególnie ożywioną refleksję teoretyczną i metodologiczną. Zwrot tzw. nowej muzeologii w istotny sposób akcentował ekspresję i sens kolekcji, jej potencjał narracyjny, czy też rozmaite interakcje z widzem. Na to zainteresowanie ekspozycją jako figurą retoryczną, tworzącą quasi-filmowe sekwencje, nałożyły się innowacje technologiczne obecne w samej działalności muzealnej, jak i wypełniające przestrzeń ekspozycyjną, tworząc efekt immersji.

Biorąc pod uwagę narastające wyostrzenie spojrzenia na problematykę muzealną, jak i materialną budowę/rozbudowę wielu instytucji muzealnych w wymiarze globalnym, w tym zwłaszcza niezwykle dynamiczne procesy wzrostu młodej muzeologii w Europie Środkowo-Wschodniej, proponujemy szerszą refleksję, która objęłaby zarówno historyczne wzory i pierwowzory „domu sztuki”, jak i perspektywy jego rewitalizacyjnej modyfikacji i ożywczego przeobrażania. Szczególne miejsca, kolekcje, całościowe projekty artystyczne, w różny sposób przyczyniały się do kształtowania pokazów, w XIX i XX w. wyznaczając różne profile ustanawiania kolekcji – od publicznych muzeów, gromadzących dzieła sztuki i pamiątki historyczne, poprzez całościowe kreacje artystyczne w duchu estetyzmu i funkcjonalizmu, wreszcie muzea typu block-buster oferujące gigantyczne przestrzenie wypełnione treścią transmitowaną w różnych mediach. W odwróconej perspektywie muzea i wypełniające je dzieła sztuki bywały przedmiotem obserwacji krytycznej, tematem malarstwa i grafiki, w tym niekiedy wizualnych komentarzy satyrycznych, jak też przedmiotem literackiego i eseistycznego opisu oraz nieustannej dokumentacji fotograficznej i filmowej, inspiracją, pretekstem i tłem dla działań performatywnych o charakterze artystycznym po rozmaite formy edukowania i aktywizacji publiczności.